Gisteren vertrokken we in alle vroegte voor een teamuitje en oefenwedstrijden naar Den Haag. Helaas waren de weergoden ons niet gunstig gezind en mochten wij op het strand de ene na de andere inkt-zwarte regenbui over zien (en voelen...) trekken.
We bivakkeerden dan ook grotendeels in een strandtent, waar we de doelstellingen voor het jaar hebben bepaald (deze volgen nog !). Daarnaast wat activiteiten op het strand en voor enkelen van jullie een kennismaking met het koude water van de noordzee (met een paar hele natte broeken als gevolg).
Veel dank aan Daniël voor het organiseren van het teamuitje – het was heel gezellig en ach, na zo’n natte start kan het seizoen alleen nog maar beter worden!
Bij Craeyenhout aangekomen hadden we nog even een tegenvaller – zonder ons daarvan op de hoogte te stellen hadden de teams van Craeyenhout het programma omgegooid en speelden ze eerst tegen elkaar. Dat gaf ons in elk geval de gelegenheid in het clubhuis (droog!) van een deel van de finale van het Europees Kampioenschap te genieten (die de Nederlandse dames uiteindelijk met 3-0 wonnen).
In de voorbespreking gaf ik jullie 2 opdrachten mee voor de wedstrijd:
1. Sneller schakelen tussen aanval en verdediging
2. Sneller passen (niet wachten tot je tegen een tegenstander aan loopt)
Om even over half 5 mochten de dan eindelijk het veld op, eerst tegen D4. De dames van Craeyenhout (spelen 3e klasse, dus 1 klasse lager) begonnen zeer twijfelend en afwachtend aan de wedstrijd. Jullie gelukkig niet en na 5 minuten viel er al een goal bij een strafcorner. De strafcorner werd niet zuiver aangespeeld en kwam in plaats van bij Anna bij Joyce terecht, die de bal onder haar stick door liet glippen. Niet getreurd, want daarachter wist Anna de bal alsnog te stoppen en richting de 2e paal te slaan, waar Dilara uitstekend opgesteld stond en de bal erin wist te werken! 1-0.
Ondertussen stond Nina als laatste vrouw op zeer vakkundige wijze de achterhoede te regelen (ze gaf goede aanwijzingen over het aansluiten met de voorhoede en het in de gaten houden van “je mannetje”) en dat resulteerde in een waterdichte verdediging.
Na 17 minuten volgde een tweede doelpunt, weer uit een strafcorner, die Anna koelbloedig de goal in sloeg: 2-0.
Aan het eind van de 30 minuten durende wedstrijd hadden we nog een mooie kans, met een prima pass op Marieke (midvoor), die Anna schuin links achter zich aan zag komen en hem uitstekend aan Anna passte. Anna liep over links richting de cirkel en gaf voor aan Marieke die door was gelopen de cirkel in, maar helaas, deze bal ging hoog en werd dus afgefloten.
De wedstrijd werd verdiend gewonnen met 2-0, door goed samenspel (mooi om te zien!) en hard werken.
We gingen meteen weer het veld in voor een wedstrijd tegen de D3, die dezelfde klasse spelen als wij, voor een 2x20 minuten wedstrijd.
De D3 van Craeyenhout speelde heel anders hockey dan de D4: veel aanvallender en feller en er was dan ook meer druk op onze verdediging.
Al gauw was er een mooie kans van Craeyenhout, met een bal die op middel-hoogte op de goal werd gespeeld. Maar Pien hield deze bal vakkundig uit de goal.
Kansen volgden aan beide kanten – het spel ging redelijk gelijk op. Tot deze aanval startte: Jeske liep op rechts met de bal, passte naar Marieke een stukje met de bal op liep. Anna, op links, eiste de bal op, maar Marieke besloot zelf de bal richting de goal te slaan. Deze werd tegengehouden door de verdediging, die hem de cirkel uit probeerde te slaan, maar daar stond Ellis op de kop van de cirkel en ze hield de bal tegen en sloeg de bal weer richting de goal. Marieke, op de stip, stopte deze bal en sloeg vervolgens de bal koelbloedig in de goal. 1-0. Het gezicht van Marieke na deze mooie goal was een foto waard: ze keek een beetje van “Huh? Goal? Heb ik dat echt gedaan?”.
Er volgende nog meer mooie aanvallen, Marieke kreeg vleugels.
Joyce zag Marieke, gaf een mooie pass die Marieke met haar haakje opving. Marieke liep een stukje op, KEEK (!) en zag op links Brechtje aan komen. Marieke passte zuiver op Brechtje, die met de bal de cirkel in liep en de bal er hard in sloeg. 2-0.
Ik ben erg trots op jullie, meiden! Jullie hebben mooi hockey laten zien, twee mooie overwinningen mee naar huis genomen, en heel sportief gespeeld. Ondanks de vervelende opmerkingen die sommigen van de tegenpartij maakten, lieten jullie je niet uit het veld slaan, maar bleven jullie gewoon hockeyen en je eigen spelletje spelen. Met winst als resultaat.
Na de wedstrijden zijn jullie nog langs de McDonald's gereden om een welverdiend feestmaal te eten – ik heb van Dilara, Kristie en Tessa gehoord hoeveel dat was, dus van de week extra hard trainen! J
Volgende week een kick-off toernooi en daarna gaan we dan aan de voorcompetitie beginnen.
Ik wil nog even heel kort aanstippen wat de grote lijnen zijn van de teamdoelstellingen die jullie zelf hebben geformuleerd (een mooie samenvatting daarvan volgt nog):
1a. Gezelligheid
1b. Kampioen worden2. Voorcompetitie winnen
3. Beter worden en goed samenspelen
4. veel teamuitjes
Een mooie combinatie dus van ambitie en team-spirit.
1b, 2 en 3 betekenen wel, dat jullie de trainingen tenminste zo serieus moeten nemen als de wedstrijden – want door hard te trainen, wordt je beter en maak je meer kans op winst. Florianne heeft met de eerste twee trainingen al laten zien dat zij het als trainster zeer serieus neemt, door hard en serieus te trainen beloon je haar inzet en maak je kans om de teamdoelstellingen waar te maken.
Voor nummer 4 vernemen Daniël, Florianne en ik graag jullie ideeën – wat willen jullie graag samen gaan doen – dan zullen wij de ouders aan het werk zetten (J) om een en ander te organiseren.
Volgende week zie ik jullie waarschijnlijk niet (omdat ik zaterdag pas terug kom uit Guatemala), maar ik kijk uit naar de eerste competitie !
Groeten,
Een zeer trotse Coraline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten